Recensies

De Nederlander Paul Teng lijkt eindelijk een reeks te hebben gevonden met een langere adem. In Shane kan hij zijn grafische talenten goed kwijt (Kresse kijkt mee over zijn schouder) en wordt hij ondersteund door een degelijk ridderverhaal van Di Giorgio. De reeks heeft nadrukkelijke Schemerwoude-invloeden, maar is te vakkundig gemaakt om te worden afgedaan als een goedkope kloon.