Recensies

'Hollywood is een oppervlakkige, conservatieve stad en behandelt je bij de beesten af als je iets anders wilt doen.' Woorden van dergelijke strekking krijgt de kat Danny als waarschuwing van de olifant L.B. Mammoth als hij zijn plannen kenbaar maakt om het te gaan maken als zanger en acteur in het Hollywood van 1939. Die waarschuwing werd voor Turner Feature Animation waarheid, want deze film is z? anders dat de Nederlandse filmmaatschappij de film al twee jaar op de planken heeft laten liggen en 'm nu eindelijk rechtstreeks op video heeft uitgebracht. Cat's Don?t Dance kwam in 1997 uit en kostte zo'n 35 miljoen dollar maar verdiende slechts een tiende van het budget terug na de bioscooprelease in Amerika. Naar een zingende kat kwam blijkbaar geen hond kijken en ook de filmmaatschappij schijnt geen enkele moeite gedaan te hebben om de film te verkopen (wat vandaag de dag belangrijker is dan de film maken). De marketingafdeling zal moeite hebben gehad met deze onconventionele musical: een kat uit Kokomo (zeg maar de Achterhoek of Delfzijl) komt naar Hollywood om zijn droom in vervulling te laten gaan: zingen en dansen in de film. Hij doet auditie bij een agent, die hem cast voor een rolletje in de nieuwe Darla Dimple-film: Lil Ark Angel. Darla Dimple is de Shirley Temple van de studiobaas, die het succes van zijn empirium dan ook kort maar krachtig samenvat: 'Simple, it's Dimple!' Darla, bekend van filmsuccessen als 'Darladdin and the Magie Lamp' en 'Darla Get Yer Gun' is echter geen engeltje. Haar nieuwe film, waarin ze schattige beestjes redt van een overstroming, vindt ze een ramp: zij haat dieren. Wanneer Danny voor zijn hele dierenclub wat meer inhoudelijke rollen eist (m??r dan alleen miauwen, loeien en kakelen), ziet Darla haar alleenheerschappij omvervallen en zint ze op wraak en sabotage. Haar gorilla-butler Max is haar daar aardig bij behulpzaam. Cat's Don?t Dance is in de eerste plaats een animatiefilm waarin humor voorop staat: de liedjes en muziek (van Randy Newman) overheersen niet, maar zijn vrolijk, jazzy en doorspekt met typische slapstickelementen die herinneringen oproepen aan de oude Hollywoodcartoons uit de jaren dertig en veertig. De dialogen zijn grappig en snel en de hele film ademt met prachtig kleurgebruik en fraai getekende characters een aangename sfeer uit. Cat's Don?t Dance is zowel leuk voor kinderen als volwassenen, die zullen smullen bij de referenties naar oude (teken)films. En het is een verademing om een animatiefilm te zien die nu eens niet het zoveelste sprookje vertelt, of een pretentieuze hervertelling is van oude mythen of legenden. Dit is ultiem zondagmiddagamusement zonder sentimentele traan maar met een snelle lach. Let vooral op de eindtitels, waarin olifanten en pingu?ns de hoofdrollen krijgen in 'Batman & Robin', nijlpaarden gered worden in 'Free Tilly' en geiten en vissen de hoofdpersonages worden in 'Twister'. Deze commerci?le flop is ??n van de leukste en meest bijzondere animatiefilms van de laatste tien jaar, en de Nederlandse afdeling van Columbia Tristar verdient een pak voor z'n broek om deze film in zo'n foeilelijke doos onopgemerkt op de hoogste planken van de Blokker te laten verstoffen...