Recensies

De jaren '80 waren het tijdperk van de opkomst van het yuppiedom en de onbeperkte zelfverrijking. En aan het eind van de jaren negentig weten we van gekkigheid niet hoe we met Tibetaanse klankschalen, dolfijn-therapie en parttimewerk tot onszelf moeten komen. Deze maatschappelijke ommekeer gaat even helemaal voorbij aan uitgevers, die denken met financieel-economische thrillers een commercieel succes te kunnen scoren. Dat levert uitstekende reeksen op als Largo Winch, maar nu komt ook Lombard met dit enigszins uitgekauwde genre op de proppen in een nieuwe reeks. I.R.S. is de Amerikaanse belastingdienst en Larry B. Max is de flitsende inspecteur: Toon me je beroepskosten en ik zal vertellen wie je bent.' Dit eerste deel haakt wel in op een actueel thema - de verdwijning van joodse geldtegoeden bij Zwitserse banken -maar is behoorlijk gekunsteld uitgewerkt. Het scenario kan niet boeien en is opgevuld met de clich?s die bij het genre horen: een schietpartijtje, een partijtje golf, een auto-ontploffing... Als tekenaar Bernard Vrancken het onbevredigende scenario van Stephen Desberg nu een beetje flitsend had uitgewerkt, was er nog wel iets te verdoezelen geweest. Maar Vranckens beeldregie en pagina-opbouw zijn erbarmelijk. Een achtervolging in een file is een opeenhoping van verkeerde perspectieven en verkeerde hoeken. Wie achtervolgt wie en wie bevindt zich waar? Ook schietpartijen worden zoekplaatjes en belangrijke sleutelsc?nes ontberen spanning. En heeft niemand bij Lombard opgemerkt dat de hoofdpersoon Larry B. Max er uitziet als zo'n getekende meneer uit een weg-met-uw-grijze-haren-in-vijf-minuten-advertentie uit een oude Telegraaf? Lombard maakt het niet leuker voor de liefhebbers van dit genre, wel makkelijker: gewoon niet kopen.