Recensies

Dood aan alle honden is het eerste deel van deze serie en is ontstaan uit een samenwerkingsverband van Jean L?turgie (Lucky Luke, Kid Lucky, Percevan) en Yann (Pin-up, De onnoembaren). Simon L?turgie (Polstar, Tequila) sleept de lezer al meteen bij de openingspagina het verhaal in met een adembenemende beeldenreeks van New York: snel, gedetailleerd, filmisch en daardoor misschien wat 'Soda-achtig'. Spoon & White worden spaarzaam ge?ntroduceerd als twee smerissen die niet bepaald een schoon geweten hebben. White is een slungelige, zwijgzame snijboon en White is in alle opzichten zijn tegenpool: klein, schofterig en een Dirty Harry-fan. Wat ze delen is hun liefde voor televisieverslaggeefster Courtney Balconi. Tijdens een verblijf in een hotel in Florida wordt de hele club gegijzeld en de rest van het album is een opeenvolging van hilarische ontsnappingen en overspannen schietpartijen waarbij niet op ??n of meer lijken wordt gekeken. Yann en L?turgie hebben blijkbaar goed gekeken naar films van Quentin Tarantino en andere geweldspulp. Dat levert weliswaar een verhaal op vol vaart en actie, maar de gitzwarte humor werkt niet altijd even effectief. Misschien is het overbodig om te zeggen dat in een actie-album 'de karakters niet goed uit de verf komen', maar het gebrek aan sympathie voor Spoon & White (mede veroorzaakt door een gebrekkige introductie van de figuren) zorgt ervoor dat je het idee hebt dat ook zij elk moment door een kogelregen om zeep worden geholpen, of op z'n minst bedolven worden onder een aantal springende zelfmoordenaars van de Azum-sekte. Niets is minder waar, want Spoon & White keren binnenkort terug in een tweede album. Hopelijk beantwoorden Yann en L?turgie dan wat meer vragen als 'wat, waarom en hoe', want hoewel Simon L?turgie een flitsend album getekend heeft, blijven er - zelfs voor een rechttoe-rechtaan actiealbum - te veel (kogel)gaten in zitten.