Toen Modder en bloed verscheen, had deze recensent hoge verwachtingen. Niet lang geleden immers hadden beide auteurs met Zonder pardon een even weergaloze als troosteloze western afgeleverd. Is deze belofte ingelost? Hm, niet echt. Een scenario kan de lezer bij de lurven grijpen omwille van de actie, de diepgang van de personages, de spanning. En wat heeft Modder en bloed te bieden? Een beetje van dat alles, dus eigenlijk van alles niets. Een stoffig mijnstadje, een gewetenloze industrieel met wrede handlangers, een corrupte marshall met een getormenteerde deputy. We hebben het allemaal eens eerder gezien. Vader en zoon Huppen voegen weinig aan de bekende ingredi?nten toe. De actiesc?nes zijn voorspelbaar, de personages komen niet uit de verf en de spanningsboog is steeds te kort en verdampt weer snel in de ijle verhaallijn. Maar het is te vroeg om de serie nu al af te schrijven als een onge?nspireerd tussendoortje. Deze recensent heeft voldoende vertrouwen in het onbetwiste vakmanschap van beide auteurs om erop te durven hopen dat zij slechts een lome aanloop hebben willen nemen naar een spetterend vervolg. Hopelijk biedt deel 2 de verdieping die het eerste deel node mist.