In het eerste plaatje van een strookje uit Gezelligheid 3.0 vraagt een manager aan een sollicitant: 'Wat is je grootste talent?'. Antwoord: 'Mensen verbinden.' Tweede plaatje, een schreeuwende manager: 'Dan moet je bij de eerste hulp gaan werken, flapdrol!'. Derde plaatje: uitsmijter manager: 'Kostelijk. Volgende kandidaat!' Enkele jaren geleden begon Dirk van de Wiel op de website Stripster en tevens op Facebook een dagelijkse strip vol kantoorhumor onder de naam Van 9 tot 5. Tegenwoordig heeft hij ruim vijftigduizend volgers op Facebook, Instagram en Twitter en elke werkdag een podium in de Belgische krant De Morgen. Ondanks het succes is hij een bescheiden stripmaker gebleven die graag in de luwte opereert. Interviews geeft hij liever niet, al ging hij wel overstag nadat zijn strip een aantal jaren furore maakte in NRC Next en uitgeverij De Harmonie in oktober 2015 een eerste bundeling uitgaf onder de titel Echt episch. In een interview uit NRC van die maand blijkt Van de Wiel als ambtenaar ? teammanager ? te werken bij de deelgemeente Amsterdam-Noord. Het ambtenarenbestaan blijkt aan de wieg te hebben gestaan van zijn start als humoristisch tekenaar. Toen hij in een vorige baan bij de gemeente Almere in een vergadering zat, bedacht hij namelijk ? terwijl iemand aan het praten was ? dat het leuk zou zijn als er een sociaal-onwenselijke reactie zou volgen. Die bleef uit maar bij Van de Wiel ontstond wel het idee van een manager die zijn collega?s afblaft. 'Er schoten steeds allerlei dialoogjes door mijn hoofd. Toen ben ik gaan tekenen', vertelt hij in dat vraaggesprek met NRC. Dat leverde uiteindelijke een strokenstrip op waarin met venijnige, gortdroge en spitsvondige humor de spot wordt gedreven met botte managers en ruggengraatloze medewerkers. Maar ook met moderne archetypes als hipsters, bakfietsmoeders, brallende studenten, zelfvoldane babyboomers en geestelijke leiders ?n allerlei maatschappelijke en politieke ontwikkelingen. Dat maakt Van 9 tot 5 een kantoorhumorstrip met een bredere kijk op de wereld dan zijn wereldberoemde evenknie Dilbert, een strip die Van de Wiel overigens wel apprecieert. Zijn tekenstijl is kaal en simpel. Meestal vindt een dialoog plaats met mensen die aan een tafel of een toog zitten. De tekenaar werkt veel met sjablonen waarmee hij een figuurtje onveranderd in twee of meer plaatjes kan opvoeren. Dat heeft een praktische inslag. In het eerder genoemde interview zei hij hierover dat hij naast zijn reguliere baan eigenlijk te weinig tijd heeft voor het tekenwerk en zich bovendien ook nog geen volleerd stripmaker beschouwt.