Toen beeldromancier Reinhard Kleist een jaar of vijf geleden Nick Cave zijn eerste idee?n voorlegde, reageerde deze welwillend, maar niet heel enthousiast. Op dat moment had Kleist nog een rechttoe-rechtaan biografie in stripvorm voor ogen. Het was Cave zelf die Kleist hiervan afbracht. De zanger, die zelf een ijzersterk repertoire heeft opgebouwd door zich bestaande verhalen, legenden en liederen toe te eigenen en geheel naar zijn hand te zetten, drukte Kleist op het hart: 'Je maakt een comic, je kan alles met me doen, je kan me naar de maan schieten als je dat wilt!'. Nick Cave - Mercy on me is nog steeds het levensverhaal van Nick Cave, de jongen die losbreekt uit Warracknabeal, Australi? en zich via punk en blues, Londen en Berlijn, muziek, literatuur en film met vallen en opstaan opwerkt tot de 'larger than life'-status die hij nu heeft. Maar het is ook Kleists visie op wat de kunstenaar Nick Cave beweegt en op hoe deze zich verhoudt tot zijn kunst. Het biografische relaas wordt soms terug-, dan weer vooruitgespoeld en doorsneden met verhalen en visioenen waarin Cave optreedt als de kwade genius die personages tot leven wekt in ballades die onveranderlijk eindigen met hun dood. De Cave van Kleist is de kunstenaar die verder gaat dan alle anderen; de dood veracht, in de ogen ziet en trotseert door een pact te sluiten met de duivel, die hem in staat stelt eeuwig voort te leven in zijn kunst. En warempel, halverwege het boek vliegt Cave inderdaad in een raket naar de maan... De manier waarop Kleist in ruim driehonderd pagina?s leven en legendes, waarheid en verdichting versnijdt, getuigt van ambitie en vasthoudendheid (hij is er ruim vier jaar mee bezig geweest). Toch heeft hij zich vertild. Kleist tekent een aantal krachtige beelden en treft de sfeer vaak goed, maar slaagt er niet goed in een spanningsboog te cre?ren en vast te houden. De sprongen heen en weer in de chronologie en de wisselende vertelperspectieven helpen ook niet. Het slothoofdstuk, waarin Cave blueslegende Robert Johnson een lift geeft naar Geneve, waar de Cern-deeltjesversneller de apocalyps in gang zet, is enerzijds te clich?matig, anderzijds te vergezocht.