De beroemde wolken van Magritte sieren het omslag van de surrealistische kroniek rond de invloedrijke kunstenaar. Het verhaal van scenarist Vincent Zabus gaat over de onwetende Charles Singulier die op een dag een bolhoed koopt die van Magritte blijkt te zijn geweest. Het is de aanzet naar een verhaal dat zich ontvouwt als een onwerkelijke opdracht om Magritte te doorgronden. De arme Charles krijgt namelijk de hoed niet meer van zijn hoofd. Aan de hand van historische feiten en het veelzijdige werk van de rebelse Magritte gaat Charles op weg door een wereld van dubbele deuren, vreemde ontmoetingen en perspectivische onjuistheden, op zoek naar een manier om de opdracht op te lossen of te ontrafelen. Geen kleinigheid, want heel veel houvast heeft hij niet. Sterker, hij heeft geen idee. Maar is dat in de wereld van Magritte niet juist een voordeel? Samen met een mevrouw van het museum ? heet zij Georgette, zoals de vrouw van Magritte? Hij komt het niet te weten ? en zijn offici?le biograaf reist Charles door het leven van de surrealist. Hij spreekt met schilderijen en is er later een onderdeel van, maar nergens gaat het verhaal zelf verloren in de chaos: daarvoor is het gegeven van de opdracht en de zoektocht te sterk. Het tekenwerk van Thomas Campi is een vreemd genoegen en past daarmee naadloos. Als je je overgeeft aan de gekte van Magritte, en dat valt uiteindelijk best mee, dan is het een prachtverhaal met een betoverend slotsc?ne.