Recensies

In 1995 verscheen bij uitgeverij Lefranc het eerste deel van Harry redt de planeet, getiteld Urkanika. In dit album gaf Al Severin aan dat hij het tekenen aardig onder de knie had. Het thema en hoofdpersoon Harry leken overigens rechtstreeks uit een eerder stripalbum van Severin te komen. In 1992 had hij al de stripversie van H.G. Wells' De tijdmachine bij dezelfde uitgeverij laten verschijnen. Schitterend tekenwerk, mooi kleurgebruik, kortom een aanwinst voor de stripscene. Daarna werd het heel stil in Nederland omtrent Severin. En voor de liefhebbers werd het nooit duidelijk hoe Harry de planeet zou redden. Eindelijk, acht jaar later, verschijnt bij uitgeverij Enigma, in samenwerking met VZW VBS De Nerotiekers, twee deeltjes van Harry?s magazine met daarin het vervolg van de reddingsactie van Harry. Al Severin gaat op dezelfde voet verder als hij in zijn eerder werk had gedaan. Dus mooi tekenwerk over Harry die door zijn zoektocht naar zijn geliefde ongewild de held wordt van de planeet en daarbij de strijd aanbindt tegen de onverbiddelijke dictator, twee sadistisch aangelegde zusters en moordlustige robots. De omslagen van de twee tijdschriften ogen als uitgaven van de jaren vijftig. Helaas is de uitgave beduidend minder dan het stripalbum uit 1995. Het kleine A5-formaat doet in zijn geheel geen recht aan het fraaie tekenwerk. De oorspronkelijke platen waren duidelijk bedoeld voor het standaard albumformaat, dus door het zo verkleind af te drukken wordt het wel erg moeilijk leesbaar. Ook de tekeningen zijn te gecomprimeerd en komen niet tot hun recht en is het kleurwerk dat het eerste deel zo aantrekkelijk maakte, verdwenen. Wel is de uitgave van Enigma gedrukt op fraai papier en in een genummerde en gesigneerde oplage van vijfhonderd stuks, tegen een aantrekkelijke prijs. Keer op keer weet Severin met zijn tekeningen fraai werk af te leveren. In Belgi? laat hij regelmatig vriendenuitgaven drukken, vol met fantastisch illustratiewerk. Zijn voorliefde voor de jaren vijftig met de Coca-Cola-advertenties en lang vervlogen tijdschriften, komt daarbij nadrukkelijk aan de orde. Enigma's album ten spijt, lijkt het mij toch zaak dat Severin een goede uitgave krijgt: dus in kleur en op gewoon formaat.