Recensies

Een sciencefiction-setting. De aarde brandt onder een meedogenloze zon. De zee?n hebben zich teruggetrokken. Een man heeft de taak op zich genomen om de zee?n te zoeken. Daarbij tracht hij op een neutrale manier tussen de door de schaarse mensen opgeroepen krachten te laveren. Deze wijze van omgaan met zijn omgeving dreigt hem bijna noodlottig te worden. Zowel ondergronds als bovengronds staan gestoorde figuren hem naar het leven. Op zijn queeste stuit hij op een jonge vrouw, die haar lichaam verkoopt voor een kom water. Haar beschermen gaat boven zijn macht. Wel beseft hij langzamerhand dat hij een belangrijke rol speelt in een pseudoreligieus spel. De mens die het natuurgeweld heeft overleeft, ziet in deze Jan de zee?nzoeker een profeet, een Messias, die het water terug zal brengen. Symbolisch is daarbij de verstoting van de vrouw. Als een nieuwe Lilith wordt zij uit de gemeenschap gegooid. Zodra de massa merkt dat deze zee?nzoeker niet beschikt over buitengewone gaven, dat zijn visioenen lijken te worden veroorzaakt door een zonnesteek, offeren ze hem met plezier aan hun nieuwe goden. Het lot beslist uiteindelijk in zijn voordeel Een jongen, een toeschouwer die slechts door hem kan worden waargenomen, bevrijdt hem uit zijn schijnbaar hopeloze situatie. Langzamerhand begint het dan te regenen. De Chileense auteur/schrijver Felix Vega heeft tekentechnisch een prima prestatie geleverd. Het verhaal is echter vaker verteld. Het thema wekt reminiscenties aan De brandende Aarde van Jimmy Ballard, het religieuze element doet denken aan Duin en de actievolle sc?nes aan de films van Mad Max. Als strip is het album deels geslaagd - de dunne teksten zijn volledig ondergeschikt aan de tekeningen en dat geeft nog geen stabiliteit. Op naar deel 2 voor de revanche.