Recensies

In een tijd dat humor bij voorkeur grof en schreeuwerig schijnt te moeten wezen, zijn de cartoons van Matthias Giesen een verademing. Niks geen grofheden: in Giesens grappen regeert de na?eve verwondering. Op onderkoelde wijze presenteert hij een eigen absurdisme dat vervreemding opwekt door de verrassend alledaagse context. Hoofdrollen zijn in veel gevallen weggelegd voor kunstenaars en wetenschappers, maar ook sympathiek ogende zombies en seriemoordenaars blijken een dankbaar onderwerp voor Giesens grappen. Vergelijkingen gaan op met Gary Larson, Glen Baxter en Monty Python. Nergens schiet Giesen uit zijn slof: zijn werk is bedachtzaam en genuanceerd. Onder deze kalme oppervlakte broeit een aanstekelijke humor. De lezer wordt voortdurend op het verkeerde been gezet, voornamelijk door vreemdsoortige onderschriften doorspekt met wetenschappelijk jargon. Giesens interesse voor wetenschap lijkt te zijn ingegeven door het feit dat hij als kind microbioloog wilde worden. Een kind is Matthias Giesen (Beverwijk 1968) inmiddels niet meer. Hij heeft in kleine kring zijn sporen als cartoonist reeds verdiend. Bij Zone 5300 is hij al sinds de oprichting betrokken. De afgelopen jaren groeide zijn 'marktwaarde' enorm door publicaties in Hervormd Nederland, HP/De Tijd, Vpro-gids, Webber en Sjosji. Het werd dan ook tijd voor een eerste echte eigen boekuitgave. Uitgeverij Sherpa waagde de gok, die op artistieke gronden zonder meer goed uitpakt. Het is een opsteker dat de verschijning van Gordijnen voor beginners eind april samenviel met de toekenning van de VSB-Aanmoedigingsprijs aan Giesen. Meer aanmoediging lijkt niet nodig. Met Matthias Giesen beschikt het Nederlandse stripwereldje over een kwieke cartoonist die uitblinkt in bedachtzaamheid. Laat Gordijnen voor beginners een aanzet zijn voor meer bundels van zijn hand.