En toen was daar Alex, ??n van de vertrouwde boegbeelden van Casterman, sinds kort ondergebracht bij Dargaud. Voor de beeldvorming even op herhaling. Het Romeinse leger heeft in het jaar 53 voor de christelijke jaartelling tijdens een veldtocht tegen de Parthen de bevolking van de stad Korsabad uitgemoord. Een jonge Gallische slaaf overleeft deze genocide. Hij wordt als zoon aangenomen door de gouverneur van Rhodos en beleeft als Romeins staatsburger avonturen, die zijn opgetekend in 20 delen. Tijdens zijn tocht door Egypte ontmoet hij zijn maatje voor het leven, Enak. In voorliggend 21e deel uit de reeks wordt het tweetal door Caesar naar Germania gestuurd om het fort Altus Rhenus, gelegen aan de boorden van de Rijn, in tekening te brengen. De komst van Alex en Enak komt de commandant van het fort, de Tribuun Tullius Carbo, zeer ongelegen. Hij heeft plannen om een expeditie uit te sturen naar het Noorden om daar de Barbaren te beroven van het aldaar gewonnen barnsteen. Pottenkijkers zoals Alex en Enak kan hij daarbij niet gebruiken. Pogingen om hen te vermoorden falen door het vernuft van met name Alex. Min of meer gedwongen door de naar waanzin neigende Tribuun gaan de twee jonge mannen mee met de gedoemde expeditie. In hun jacht op rijkdom loopt de troep in het mes van de Barbaren in het Noorden van het Germaanse rijk. Slechts een handvol soldaten, waaronder onze dappere hoofdpersonen, overleven. Ondertussen maakt Caesar zich zo ongerust over zijn prot?g?s dat hij een oude bekende van Alex, de centurion Galva, bevorderd tot generaal en hem met een groep legionairs naar het gebied boven Gallia stuurt om het tweetal bij te staan. Galva en zijn manschappen zijn maar net op tijd in het fort Altus Rhenus om Alex en de zijnen de helpende hand te reiken.
Ondanks zijn leeftijd, 77 jaar, weet Jacques Martin, in samenwerking met tekenaars die zijn stijl naadloos weten te hanteren - zoals voor dit album Rafael Morales - te overtuigen. Het verhaal heeft een simpele intrige, maar dat neemt niet weg dat het lekker leest; de tekenstijl is gelukkig onveranderd en zo herkenbaar. Hoewel dit album niet de sterkste is uit de reeks, is het duidelijk dat hier een vakman aan het werk is geweest. Voor de fans van Jacques Martin is het verschijnen van het 21e deel een feest.