Recensies

De mangahype lijkt over zijn hoogtepunt heen. De schappen liggen minder vol met Japanse titels en de liefhebber moet langer zoeken voor hij een verkooppunt heeft gevonden. Wellicht blijkt het genre een blijvertje, maar dan zal het niet op de grote schaal zijn die het verschijnsel na zijn entree in Nederland had. De redenen voor deze neergang werden mij duidelijk toen ik naar The Wind of Amnesia keek. Want hoe spectaculair de gevechtsrobots ook zijn, hoe jeugdig en heldhaftig de hoofdpersoon ook is en hoe dramatisch de ondergang van de beschaving ook wordt gebracht, het is allemaal oude koek en dus saai. Sterker nog: ik heb de film twee keer gezien en twee keer viel ik in slaap. En ik was niet eens moe. De verhalen, de thema's, de karakters en de vormgeving zijn bij manga's meestal hetzelfde. De verrassingen blijven uit. De tekeningen zijn statisch en dat wordt opgevangen met snelle beeldwisselingen en dreigende muziek. Zie je ??n manga, dan heb je de meeste al gezien. Kijk daarom enkel naar de beste. Akira, Ghost in the Shell of Urotsukidoji. Sla zo'n dertien-in-een-dozijn-product als The Wind of Amnesia maar over.