Recensies

The Magic Sword, ingeklemd tussen de release van Anastasia en Disney's Mulan, ging in 1998 roemloos ten onder. Dit tekenfilmproject had ook voor Warner Brothers een succesvolle intrede op de tekenfilmmarkt moeten zijn, maar het sword & sorcery-verhaal heeft qua onderwerpkeuze dan ook te kampen gehad met bad timing: pers en publiek zaten duidelijk niet te wachten op Europese ridders, Keltische draken en schone jonkvrouwen. Een zure tegenvaller als je bedenkt dat concurrent Fox met Anastasia wel een aardige duit binnenhaalde - en met een film die ??k niet verder ging dan de welbekende Disney-formule. Het verhaal gaat niet over de ridders van de ronde tafel, maar wordt verteld vanuit een heel ander perspectief: Kayley is de dochter van ??n van de ridders van de Ronde Tafel. Haar vader wordt tijdens een ruzie aan de ronde tafel dodelijk getroffen door het zwaard van zijn inhalige, ego?stische Camelot-collega Ruber. Als het zwaard van Excalibur wordt gestolen, is dochter Kayley vastbesloten om het zwaard terug te vinden. Maar Rubers hulp, een griffioen (ander woord voor 'vliegende draak'?), is het zwaard verloren door ingrijpen van Silverwing, het vliegende hulpje van tovenaar Merlijn. Ruber en Kayley proberen allebei het zwaard van koning Arthur te pakken te krijgen. Geen slecht basisidee, maar nergens begint het te bruisen. De liedjes zijn - met uitzondering van het prachtige I Stand Alone - niet bepaald inspirerend en de animatie is hier en daar ronduit harkerig. Wie The Prince of Egypt zag, weet hoe traditionele animatie en computeranimatie uitstekend kunnen samengaan, maar Quest for Camelot laat bij de animatie van een reusachtige, stenen reus zien hoe het juist weer niet moet. Ook op character design is flink bezuinigd: het meisje Kayley lijkt als twee druppels water op Belle uit Beauty and the Beast. Deze optelsom pakt dus negatief uit, en zelfs een internationale sterrencast (onder anderen Pierce Brosnan, C?line Dion en John Gielgud) biedt dan geen redding meer. En let op de (enigszins misplaatste) verwijzingen naar Roadrunner, Tex Avery, Superman en Dirty Harry! Laten we maar gewoon het management en de marketing van Warner Brothers de schuld geven, en hopelijk komt het Nederlandse talent dat aan deze film werkte (Daan Jippes, Wilbert Plijnaar en Piet Kroon) de volgende keer beter uit de verf.