Recensies

Zo'n twintig jaar geleden werd het weekblad Robbedoes opgefrist met de komst van een groep jonge, getalenteerde tekenaars, zoals Frank le Gall, Andr? Benn, Frank P? en Andr? Geerts. In de loop der jaren gingen zij elk hun eigen weg, Geerts als tekenaar van de succesvolle kinderstrip Jojo. Voordat Geerts Jojo cre?erde had hij er al heel wat leerjaren opzitten. Een aantal jaren verschenen in Robbedoes zijn zorgelijke cartoons (onlangs gebundeld als Ondankbare wereld 1 en 2) Geerts begon met deze cartoons op advies van Phillipe Vandooren (in die tijd hoofdredacteur van Robbedoes), nadat deze een lang, satirisch verhaal had afgekeurd voor publicatie in het weekblad. Dat verhaal was De glimlach. Geerts heeft het opgediept uit zijn archief en vzw Arcadia maakte er een mooi boekje van in een beperkte oplage. Commissaris Martens is de sympathieke held van het verhaal. Met zijn eeuwige, aanstekelijke glimlach laat hij een frisse wind waaien door het politiebureau. Niet tot ieders genoegen, de boosaardige meneer Zyx bedenkt een plan om het goede humeur van het politieteam weer te bederven. Hij ronselt sombere mensen die het leven niet meer zien zitten en vervangt mensen uit de omgeving van het politiebureau door hen. De glimlach is een aardige satirische strip die ruimte openlaat voor vervolgen, waarin de strijd tussen goed en kwaad verder kan worden uitgewerkt. Die vervolgen zijn er nooit gekomen, maar we kunnen nu wel voor het eerst kennismaken met Geerts eerste strip en alle elementen uit zijn cartoons en latere reeks Jojo zitten er al in: de glimlach, vriendschap, de kindertijd, de ronde vormen. Als extraatje is een kort verhaal uit 1982 opgenomen dat duidelijk een voorloper is van Jojo. Maar dit boekje is niet alleen uit historisch oogpunt interessant. De verhalen zijn nog steeds leuk om te lezen. De uitgave van Commissaris Martens: De glimlach door Arcadia (zij geven eveneens de nooit eerder verschenen albums van Mick Mac Adam uit) was een goed idee, dat alle lof verdient.