Recensies

Onlangs verscheen het veertigste album van de serie Olivier Blunder. Het bijzondere van deze uitgave is dat het het eerste is dat niet door Greg werd gemaakt. Greg bedacht Olivier Blunder in de jaren zestig voor het tijdschrift Pilote. De breedsprakige dikzak zou ??n van de boegbeelden worden van Pilote en (in Nederland) Pep. Het was even wennen aan de eindeloze lappen tekst uit Blunders mond, maar wie eenmaal gewonnen was voor Gregs unieke humor zou Olivier Blunder jarenlang trouw blijven. Vanaf 1973 verschenen met grote regelmaat ook in Nederland albums van Olivier Blunder. In deze albums werden de korte grappen gebundeld, maar er verschenen ook enkele langere verhalen. De laatste jaren hield Greg zich vooral met die laatste bezig, met als hoogtepunt Het monster van het Deprimeer uit 1989. Hierna verscheen nog Het krokolokfluitje in 1991, het laatste door Greg getekende album. Een jaar geleden kwam Het museum uit, maar dit album bestond uit niet eerder uitgebracht oud werk. Wellicht was het bedoeld als aanloopje naar een nieuwe start van de reeks, die met album 40 werd gegeven. Christian Godard zal bij de Nederlandse lezers ook wel bekend zijn als de tekenaar van onder andere Maarten Milaan en schrijver van Axel Moonshine, Lokje en andere reeksen. Widenlocher is hier minder bekend, maar draait in Frankrijk al sinds 1972 mee in de stripwereld. Zijn meest populaire reeks is daar Nabuchodinosaure, waarvan zes albums verschenen bij Dargaud. De uitgave van ??n van de delen in het Nederlands is onopgemerkt gebleven. Widenlocher en Godard vormen een goed team. Ze zijn er uitstekend in geslaagd om Olivier Blunder in de geest van Greg voort te zetten. Blunder ergert zich aan allerlei eigentijdse verschijnselen zoals mobiele telefoons en computerverkopers. De tekeningen zijn grappig en er zitten allerlei kleine details in verstopt en de teksten zin spitsvondig. Wat te denken van bij voorbeeld: 'een stel even treurige als inhalige amfetamineorgels in korte broek dat achter een bal aanholt'. Inderdaad, dit is Blunders omschrijving van voetballers. Ook de tekst waarmee een computerverkoper Blunder in zin winkel ontvangt is om te brullen. Nou ja, brullen is wat overdreven, maar ik heb erg moeten lachen om veel grappen in dit boek.